We are absolutely delighted to share the news that Roman Matuszkiewicz (Matson), has been posthumously and officially recognized as a Veteran of the Struggle for Freedom and Independence of Poland by the Institute of National Remembrance (IPN).  

We had the honor of personally collecting the official confirmation letter and commemorative plaque from the Institute of National Remembrance during our visit to Warsaw last week.

The letter from IPN states:

“We are kindly informing you about the recognition of the grave of Mr. Roman Matuszkiewicz as a grave of a veteran of the fight for freedom and independence of Poland. I am enclosing the original notice about entering the above grave in the register of veterans’ graves under the number 9880, together with the plaque ‘Veteran’s Grave’.”

Roman’s grave has now been officially entered into the IPN’s Register of Veterans’ Graves. Additionally, the Polish Embassy in the United States has been informed of this recognition.

“We are incredibly proud of Roman’s wartime service in Squadron 300” – said Iwona Golinska,  president of Polish Sue  Association  who is also  related to Roman Matuszkiewicz through  family ties.

Here is a short biography of Lieutenant Roman Matuszkiewicz.

Roman Matuszkiewicz was born on May 13, 1911, in Zarubińce, located in the Eastern Borderlands of Poland (present‐day Ukraine).

Before the outbreak of World War II, he served in the Polish Army as a private and non-commissioned officer. Later, when circumstances demanded, he was promoted to officer (F/O) upon joining the Air Force.

During the Second World War, Roman Matuszkiewicz took part in some of the most challenging air operations over enemy-occupied territory. His wartime record reflects not only his technical skill and bravery but also a commitment to the fight for freedom. His service included Training, Conversion Courses and combat. 

At 1 Air Observer School, he began his navigator course on April 4, 1943, with his first recorded flight on April 9, 1943. He trained on the Avro Anson, successfully qualifying as a navigator. 

He then continued advanced training during January–February 1944 at RAF Dumfries, Scotland, still on Avro Anson aircraft.

In April–May 1944, he trained on Wellington bombers at RAF Finningley in north-central England, mastering the medium-range bomber – one of Britain’s primary bombing plane.

In June–early July 1944, he converted to flying Halifax bombers at RAF Blyton on England’s east-central coast. 

He also attended the Lancaster Finishing School (L.F.S.) – In late July 1944, he completed his final training phase on Lancaster bombers at RAF Hemswell, preparing him for operational duty.

After his comprehensive training, Lieutenant Matuszkiewicz was assigned to an operational squadron – 300 Polish “bomber” squadron.

With his detailed logbook noting 28 missions flown between August 1 and October 11, 1944, his logbook entries included:

• A mixture of day and night bombing missions over German-occupied parts of France, the Netherlands, Belgium, and Germany.

• The record indicates 22 day missions (averaging approximately 2 hours and 42 minutes each) and 6 night missions (averaging 6 hours and 20 minutes each).

• Notable entries include a very short 20-minute flight on September 5—described as an “air-to-air shooting” operation—and a prolonged 9-hour 25-minute sortie on May 16 (noting an operational flight over Szczecin).

Throughout his service, Roman Matuszkiewicz earned multiple honors including The Cross of Valor and Two Aviation Medals.  Additional awards including the 1939/45 Star, the French and German Stars, the Defense Medal, and the War Medal.

He married Janina Golińska on September 14, 1946, at the 131 Wing Chapel in Ahlhorn, Germany, a detail that underscores the lasting ties forged during his service.

After the war, Lieutenant Matuszkiewicz together with his wife emigrated to the United States, where he built a successful business career in Connecticut.

Roman Matuszkiewicz passed away on April 10, 2009, in Monroe, Connecticut, at the age of 98.    

His distinguished military career, marked by courage and technical proficiency, continues to serve as an enduring inspiration. His legacy is commemorated by his family and by those who remember the valour of Polish airmen in the fight for freedom.

Honor his memory. Glory to the Heroes!

#polishsue #PolesinUK #polishhistory.              

Text:    Iwona Golinska  

Photos:  Family archives

Pl. 

Porucznik Roman Matuszkiewicz (MATSON), pilot nawigator w polskim dywizjonie 300 uznany za Weterana Walk o Wolność Polski przez Instytut Pamięci Narodowej

Z wielką przyjemnością informujemy, że Roman Matuszkiewicz (Matson) został pośmiertnie i oficjalnie uznany za Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Polski przez Instytut Pamięci Narodowej (IPN). Mieliśmy zaszczyt osobiście odebrać oficjalny list potwierdzający i tablicę pamiątkową z Instytutu Pamięci Narodowej podczas naszej wizyty w Warszawie w zeszłym tygodniu. W liście z IPN czytamy:

„Uprzejmie informujemy o uznaniu grobu Pana Romana Matuszkiewicza za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski. Załączam oryginał zawiadomienia o wpisaniu powyższego grobu do rejestru grobów weteranów pod numerem 9880, wraz z tablicą „Grób Weterana”.

Grób Romana został oficjalnie wpisany do Rejestru Grobów Weteranów IPN. Ponadto Ambasada RP w Stanach Zjednoczonych została poinformowana o tym uznaniu.

„Jesteśmy niesamowicie dumni z wojennej służby Romana w Dywizjonie 300” – powiedziała Iwona Golińska, prezes Stowarzyszenia Polskich Posłów, która jest również spokrewniona z Romanem Matuszkiewiczem poprzez więzy rodzinne.

Oto krótka biografia porucznika Romana Matuszkiewicza:

Porucznik Roman Matuszkiewicz urodził się 13 maja 1911 r. w Zarubińcach, położonych na Kresach Wschodnich Polski (obecnie Ukraina). Przed wybuchem II wojny światowej służył w Wojsku Polskim jako szeregowy i podoficer. Później, gdy okoliczności tego wymagały, awansował na oficera (F/O) po wstąpieniu do Sił Powietrznych.

Podczas II wojny światowej Roman Matuszkiewicz brał udział w jednych z najtrudniejszych operacji powietrznych nad terenami okupowanymi przez wroga. Jego wojenne osiągnięcia odzwierciedlają nie tylko jego umiejętności techniczne i odwagę, ale także zaangażowanie w walkę o wolność. Jego służba obejmowała różne kursy szkoleniowe i konwersyjne oraz akcje bojowe. 

W 1 Air Observer School rozpoczął kurs nawigatora 4 kwietnia 1943 r., a swój pierwszy zarejestrowany lot odbył 9 kwietnia 1943 r. Szkolił się na Avro Anson, pomyślnie uzyskując kwalifikacje nawigatora. 

Następnie kontynuował zaawansowane szkolenie w styczniu–lutym 1944 r. w RAF Dumfries w Szkocji, nadal na samolotach Avro Anson. 

W kwietniu–maju 1944 r. szkolił się na bombowcach Wellington w RAF Finningley w północno-środkowej Anglii, opanowując bombowiec średniego zasięgu – jeden z głównych brytyjskich samolotów bombowych. 

W czerwcu–na początku lipca 1944 r. przeszedł na bombowce Halifax w RAF Blyton na wschodnio-środkowym wybrzeżu Anglii. 

Uczęszczał również do Lancaster Finishing School (L.F.S.) – Pod koniec lipca 1944 r. ukończył ostatnią fazę szkolenia na bombowcach Lancaster w RAF Hemswell, przygotowując się do służby operacyjnej.

Po kompleksowym szkoleniu porucznik Matuszkiewicz został przydzielony do eskadry operacyjnej. W jego szczegółowym dzienniku pokładowym odnotował 28 lotów między 1 sierpnia a 11 października 1944 r., a jego loty obejmowały:

• Mieszane loty bombowe w dzień i w nocy nad okupowanymi przez Niemców częściami Francji, Holandii, Belgii i Niemiec.

• Zapis wskazuje 22 loty dzienne (średnio około 2 godzin i 42 minuty każda) i 6 lotów nocnych (średnio 6 godzin i 20 minut każda).

• Wśród znaczących wpisów znajduje się bardzo krótki, 20-minutowy lot 5 września — opisany jako operacja „strzelania powietrze-powietrze” — oraz przedłużony, 9-godzinny i 25-minutowy lot 16 maja (odnotowujący lot operacyjny nad Szczecinem).

Podczas swojej służby Roman Matuszkiewicz zdobył wiele wyróżnień, w tym Krzyż Walecznych i dwa medale lotnicze. Dodatkowe medale to Gwiazda 1939/45, Gwiazdy Francji i Niemiec, Medal Obrony i Medal Wojenny.

Poślubił Janinę Golińską 14 września 1946 r. w 131 Wing Chapel w Ahlhorn w Niemczech — szczegół, który podkreśla trwałe więzi nawiązane podczas jego służby.

Po wojnie porucznik Matuszkiewicz wraz z żoną wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie zbudował udaną karierę biznesową w Connecticut. 

Roman Matuszkiewicz zmarł 10 kwietnia 2009 r. w Monroe w stanie Connecticut w wieku 98 lat. Jego znakomita kariera wojskowa, naznaczona odwagą i biegłością techniczną, nadal stanowi trwałą inspirację. Jego dziedzictwo upamiętnia rodzina i ci, którzy pamiętają o męstwie polskich lotników w walce o wolność.

Uczcijmy jego pamięć. Chwała bohaterom!

#polishsue #PolesinUK #polishhistory. 

Tekst: Iwona Golinska, Polish Sue 

Zdjęcia:  Archiwum rodzinne