5 kwietnia, przypada rocznica urodzin wiceadmirała Jerzego Włodzimierza Świrskiego – jednej z kluczowych, choć kontrowersyjnych postaci w historii Polskiej Marynarki Wojennej. Urodzony w 1882 roku w Kaliszu, był człowiekiem, którego losy i decyzje na zawsze wpisały się w dzieje polskich sił morskich, zwłaszcza w dramatycznym czasie II wojny światowej.

Świrski zaczynał karierę jako oficer rosyjskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej, by po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku dołączyć do grona tych, którzy budowali zręby nowoczesnej Marynarki Wojennej II RP. Od 1925 do 1947 roku kierował Dowództwem Marynarki Wojennej, a jego nazwisko figuruje obok takich legend, jak generał Sikorski czy ambasador Raczyński – był bowiem współsygnatariuszem anglo-polskiej umowy wojskowej z 1939 roku.

Po klęsce wrześniowej Świrski przeniósł Dowództwo Marynarki najpierw do Paryża, a następnie do Londynu. To dzięki jego działaniom, w najtrudniejszym czasie wojny, polska flota mogła działać ramię w ramię z Royal Navy, ale pod własną banderą i dowództwem. W Wielkiej Brytanii zorganizowano strukturę Marynarki z siedzibami w Greenock i Devonport, a w późniejszych latach także na Morzu Śródziemnym. W szczytowym momencie służbę pełniło ponad 3000 polskich marynarzy.

Jego styl dowodzenia bywał oceniany jako autorytarny, co prowadziło do konfliktów, m.in. z gen. Sikorskim. Po samobójstwie komandora porucznika Bogusława Krawczyka pojawiły się żądania jego dymisji. Mimo tego, Brytyjczycy uznali, że nie ma lepszego kandydata do objęcia dowództwa – Świrski pozostał na stanowisku aż do końca wojny, a za swoją służbę został odznaczony prestiżowym Orderem Łaźni.

Po wojnie pozostał na emigracji. Zmarł w Londynie 12 czerwca 1959 roku. Jego grób znajduje się na cmentarzu Brompton – dziś niestety zapomniany, ukryty w wysokiej trawie i wymagający renowacji.

Odwiedziła go delegacja Polish Sue Association, która odnalazła miejsce spoczynku admirała po długich poszukiwaniach.  Z tej okazji napisaliśmy poruszającą reakcję w mediach społecznościowych przypominającą, jak łatwo zapominamy o tych, którym zawdzięczamy wolność – i jak ważne jest, by przywracać im należne miejsce w pamięci zbiorowej.  Możecie ją przeczytać na linku:  

https://www.facebook.com/share/1JR41DGSjE/?mibextid=wwXIfr

Dla wielu Świrski pozostaje symbolem niezłomności, dla innych – dowódcą trudnym we współpracy. Niezależnie od ocen, nie sposób odmówić mu wielkiego wpływu na historię Polskiej Marynarki Wojennej i godnej służby Polsce.

Cześć Jego Pamięci!

Tekst:  Iwona Golińska 

Zdjęcia:   WIKIPEDIA, Muzeum Marynarki Wojennej, Polish Sue.

En. 

April 5 – Anniversary of the birth of Admiral Jerzy Włodzimierz Świrski – one of the fathers of the Polish Navy in exile

April 5 is the anniversary of the birth of Vice Admiral Jerzy Włodzimierz Świrski – one of the key, albeit controversial figures in the history of the Polish Navy. Born in 1882 in Kalisz, he was a man whose fate and decisions were forever inscribed in the history of the Polish naval forces, especially during the dramatic period of World War II.

Świrski began his career as an officer of the Russian Imperial Navy, and after Poland regained independence in 1918, he joined the group of those who built the foundations of the modern Navy of the Second Polish Republic. From 1925 to 1947 he headed the Navy Command, and his name appears alongside such legends as General Sikorski and Ambassador Raczyński – he was a co-signatory of the Anglo-Polish military agreement of 1939.

After the September defeat, Świrski moved the Navy Command first to Paris and then to London. It was thanks to his actions that, during the most difficult time of the war, the Polish fleet was able to operate side by side with the Royal Navy, but under its own flag and command. In Great Britain, the structure of the Navy was organized with headquarters in Greenock and Devonport, and in later years also in the Mediterranean Sea. At its peak, over 3,000 Polish sailors served.

His command style was sometimes seen as authoritarian, which led to conflicts, including with General Sikorski. After the suicide of Lieutenant Commander Bogusław Krawczyk, there were demands for his resignation. Despite this, the British decided that there was no better candidate to take command – Świrski remained in his position until the end of the war, and for his service he was awarded the prestigious Order of the Bath.

After the war, he remained in exile. He died in London on 12 June 1959. His grave is located at Brompton Cemetery – today unfortunately forgotten, hidden in the tall grass and requiring renovation. It was visited by a delegation from the Polish Sue Association, who found the Admiral’s resting place after a long search. On this occasion, we wrote a moving reaction on social media reminding how easily we forget those to whom we owe our freedom – and how important it is to restore their rightful place in collective memory. You can read it at the link: 

https://www.facebook.com/share/1JR41DGSjE/?mibextid=wwXIfr

For many, Świrski remains a symbol of steadfastness, for others – a difficult commander to work with. Regardless of the assessment, it is impossible to deny his great influence on the history of the Polish Navy and his worthy service to Poland.

Honor His Memory!

Text: Iwona Golińska 

Photos: WIKIPEDIA, Polish Navy Museum, Polish Sue.