Today, the Polish community in Great Britain gathered in solemn reflection to commemorate the 85th anniversary of the Katyn Massacre, honoring the thousands of Polish officers and citizens murdered by the Soviet authorities in 1940.

The ceremony took place at the Katyn Monument in London, and was organised by the Polish Sue Association, bringing together representatives of local authorities, veterans, Polish organisations, and members of both the Polish and British communities.

Among the honored guests were: The Lord Mayor of Hillingdon, Cllr Philip Corthorne, Mr. Eugeniusz Niedzielski, 102-year-old veteran of General Maczek’s forces, accompanied by his wife, Mr. Andrzej Riedl, representing the Katyn Families, Gdańsk branch as well as representatives of Polish organisations and families of the victims.

The ceremony opened with remarks by Iwona Golińska, President of the Polish Sue Association, who warmly welcomed all attendees and emphasised the shared responsibility to preserve historical truth.

Participants gathered to pay tribute to those who, 85 years ago, were executed in Katyn, Kharkiv, Mednoye, Bykivnia, and other sites of Soviet terror—victims murdered for being Polish, for serving the Republic, and for representing the intellectual and military elites targeted for destruction.

A moment of exceptional significance was the reading of a letter from Sebastian Karwat, Director of the Katyn Museum in Warsaw. His words served as a powerful reminder of both the magnitude of the crime and the duty of remembrance.

He recalled the political decision of 5 March 1940, which ordered the execution of prisoners described by the USSR as “hardened and incorrigible enemies of Soviet power”. The Director wrote:

“We commemorate the tragic events of 85 years ago, when a mass murder was committed against defenseless prisoners of war and prisoners who, regardless of their religion, education, wealth, and origin, were sentenced to ‘ruthless extermination.’”

He also honoured the suffering of the families left behind:

“We remember their loved ones deported to Kazakhstan and Siberia—people who, in an inhuman land, experienced the hardships of exhausting labour for a scrap of bread.”

Director Karwat expressed deep appreciation for the role played by the British and Polish communities in preserving memory:

“In Great Britain, this task was fulfilled by representatives of the Polish diaspora and uncompromising British citizens for whom the truth about the events of 1940 was more important than personal interests.”

He highlighted the contributions of Lord Barnby, Lord St. Oswald, and Louis FitzGibbon, whose determination helped transform truth into a lasting monument:

“It is thanks to their efforts that the memory of the victims of the Katyn massacre found its visible sign in the Katyn Monument unveiled in 1976.”

The letter concluded with the powerful reminder:

“Commemorating the crime committed 85 years ago is not only our duty, but also a task for future generations, because we must loudly and clearly articulate the timeless motto: Memory cannot be destroyed…”

Following the reading of the letter, wreaths and candles were laid by: The Lord Mayor of Hillingdon, Cllr Philip Corthorne, Andrzej Riedl – a representative of the Katyn Families in Gdańsk, A representative of the Polish Sue Association as well as Delegations from Polish organisations and local authorities in the UK.

The participants then paused for a moment of silence—an act of collective remembrance shared across nations and generations.

The Katyń Massacre was one of the most brutal crimes committed against the Polish nation during World War II.

After the Soviet invasion of Poland in September 1939, approximately 22,000 Polish officers, policemen, civil servants, professors, doctors, lawyers, priests, and community leaders were taken as prisoners of war. On 5 March 1940, the Soviet Politburo, under the authority of Joseph Stalin, approved their execution.

Between April and May 1940, prisoners from camps in Kozelsk, Starobelsk, and Ostashkov, as well as detainees from prisons in Western Belarus and Ukraine, were systematically murdered by the NKVD: Katyń – victims from the Kozelsk camp, Kharkiv – victims from Starobelsk, Mednoye – victims from Ostashkov, Bykivnia, Kuropaty, and other sites – victims from regional prisons.

The objective was clear: to eliminate Poland’s military and intellectual elite and make future resistance impossible.

After the war, the truth about Katyń was silenced by communist regimes, and the USSR falsely blamed the Germans. Only in 1990 did the Soviet government officially acknowledge its responsibility.

Today, Katyń remains a symbol of both national tragedy and extraordinary resilience—a reminder that truth, even buried for decades, will eventually emerge.

The ceremony in London concluded with a shared reaffirmation of responsibility: to remember, to honour, and to pass on the truth.

Honor Their Memory.

Text and photos :  Polish Sue

PL

Obchody 85. rocznicy Zbrodni Katyńskiej w Londynie zorganizowane przez Stowarzyszenie Polish Sue.

Społeczność polska w Wielkiej Brytanii zebrała się dziś na uroczystym spotkaniu, aby uczcić 85. rocznicę Zbrodni Katyńskiej, oddając hołd tysiącom polskich oficerów i obywateli zamordowanych przez władze sowieckie w 1940 roku. Uroczystość odbyła się pod Pomnikiem Katyńskim w Londynie i została zorganizowana przez Stowarzyszenie Polish Sue, gromadząc przedstawicieli władz lokalnych, weteranów, organizacji polonijnych oraz członków społeczności polskiej i brytyjskiej.

Wśród honorowych gości byli: Lord Mayor Hillingdon, radny Philip Corthorne, Pan Eugeniusz Niedzielski, 102-letni weteran wojsk generała Maczka, w towarzystwie żony, Pan Andrzej Riedl, reprezentujący Rodziny Katyńskie, oddział w Gdańsku oraz Przedstawiciele organizacji polonijnych i rodzin ofiar.

Uroczystość rozpoczęła się przemówieniem Iwony Golińskiej, prezes Stowarzyszenia Polish Sue, która serdecznie powitała wszystkich uczestników i podkreśliła wspólną odpowiedzialność za zachowanie prawdy historycznej.

Uczestnicy zebrali się, aby oddać hołd tym, którzy 85 lat temu zostali straceni w Katyniu, Charkowie, Miednoje, Bykowni i innych miejscach sowieckiego terroru – ofiarom zamordowanym za to, że byli Polakami, za służbę Rzeczypospolitej i za to, że reprezentowali elity intelektualne i wojskowe przeznaczone do zagłady.

Wyjątkowym momentem było odczytanie listu Sebastiana Karwata, dyrektora Muzeum Katyńskiego w Warszawie. Jego słowa były dobitnym przypomnieniem zarówno ogromu zbrodni, jak i obowiązku pamięci.

Przypomniał on o decyzji politycznej z 5 marca 1940 roku, nakazującej rozstrzelanie więźniów określanych przez ZSRR jako „zatwardziali i niepoprawni wrogowie władzy sowieckiej”. Dyrektor napisał:

„Upamiętniamy tragiczne wydarzenia sprzed 85 lat, kiedy to dokonano masowego mordu na bezbronnych jeńcach wojennych i więźniach, którzy bez względu na wyznanie, wykształcenie, majątek i pochodzenie zostali skazani na »bezlitosną eksterminację«”.

Uhonorował również cierpienie rodzin, które pozostały:

„Pamiętamy o ich bliskich deportowanych do Kazachstanu i na Syberię – ludziach, którzy w nieludzkiej krainie doświadczyli trudu wyczerpującej pracy za kromkę chleba”.

Dyrektor Karwat wyraził głębokie uznanie dla roli, jaką odegrały społeczności brytyjska i polska w pielęgnowaniu pamięci:

„W Wielkiej Brytanii zadanie to realizowali przedstawiciele polskiej diaspory i bezkompromisowi obywatele brytyjscy, dla których prawda o wydarzeniach 1940 roku była ważniejsza niż osobiste interesy”.

Podkreślił wkład Lorda Barnby’ego, Lorda St. Oswalda i Louisa FitzGibbona, których determinacja pomogła przekształcić prawdę w trwały pomnik:

„To dzięki ich staraniom pamięć o ofiarach zbrodni katyńskiej znalazła swój widoczny ślad w Pomniku Katyńskim odsłoniętym w 1976 roku”.

List zakończył się mocnym przypomnieniem:

„Upamiętnienie zbrodni popełnionej 85 lat temu to nie tylko nasz obowiązek, ale także zadanie dla przyszłych pokoleń, ponieważ musimy głośno i wyraźnie wyrazić ponadczasowe motto: Pamięć nie może zostać zniszczona…”.

Po odczytaniu listu wieńce i znicze złożyli: Lord Burmistrz Hillingdon, radny Philip Corthorne, Andrzej Riedl – przedstawiciel Rodzin Katyńskich w Gdańsku, Przedstawiciel Stowarzyszenia Polish Sue, oraz Delegacje organizacji polskich i władz lokalnych w Wielkiej Brytanii.

Uczestnicy następnie uczcili minutą ciszy – aktem wspólnej pamięci, dzielonej między narodami i pokoleniami.

Zbrodnia katyńska była jedną z najokrutniejszych zbrodni popełnionych na narodzie polskim podczas II wojny światowej.

Po sowieckiej inwazji na Polskę we wrześniu 1939 roku około 22 000 polskich oficerów, policjantów, urzędników państwowych, profesorów, lekarzy, prawników, księży i działaczy społecznych zostało wziętych do niewoli. 5 marca 1940 roku radzieckie Biuro Polityczne, z upoważnienia Józefa Stalina, zatwierdziło ich egzekucję.

W okresie od kwietnia do maja 1940 roku NKWD systematycznie mordowało więźniów z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie, a także więźniów z więzień na Zachodniej Białorusi i Ukrainie:

Katyń – ofiary z obozu w Kozielsku,

Charków – ofiary ze Starobielska,

Miednoje – ofiary z Ostaszkowa,

Bykownię, Kuropaty i inne miejscowości – ofiary z więzień obwodowych.

Cel był jasny: wyeliminować polską elitę wojskową i intelektualną oraz uniemożliwić dalszy opór.

Po wojnie prawda o Katyniu została przemilczana przez reżimy komunistyczne, a ZSRR fałszywie obwiniał Niemców. Dopiero w 1990 roku rząd sowiecki oficjalnie przyznał się do swojej odpowiedzialności.

Do dziś Katyń pozostaje symbolem zarówno narodowej tragedii, jak i niezwykłej odporności – przypomnieniem, że prawda, nawet pogrzebana przez dziesięciolecia, w końcu wypłynie na powierzchnię.

Uroczystość w Londynie zakończyła się wspólnym potwierdzeniem odpowiedzialności: pamiętać, czcić i przekazywać prawdę.

Cześć Ich Pamięci!. 🇵🇱

Tekst i zdjęcia: Polish Sue